TROCHĘ FIZYKI

Wkład kominkowy, jak również wkład kominkowy z płaszczem wodnym, należy zawsze ustawiać na podłożu niepalnym o odpowiedniej nośności. Według polskich norm, każdy metr kwadratowy stropu w budynku jednorodzinnym, musi przenieść obciążenie 150 kg. Masa kominka powinna być podzielona na obszarze objętym kominkiem powiększonym o 0,6 m w każdym kierunku. W związku z tym, gdy powierzchnia montażowa kominka wynosi 0,5 x 0,7 m, oddziałuje ona na powierzchnię stropu równą (0,6 + 0,5 + 0,6) x (0,6 + 0,7 + 0,6) = 3,23 m2. Zatem kominek o powierzchni montażowej 0,35 m2 może ważyć maksymalnie 484 kg (150 kg/m2 x 3,23 m2).
Wkłady kominkowe produkowane przez KAW-MET można instalować bez konieczności wzmacniania stropu.
Jednak, gdy nie jesteśmy pewni konstrukcji stropu, na którym ma być instalowany kominek, lub gdy osprzęt kominka oraz jego obudowa znacznie zwiększą nam masę, np. przez obłożenie zabudowy kominka materiałem o dużej masie (kamień, granit itp.), należy bezwzględnie skontaktować się z konstruktorem budowlanym, aby wzmocnić strop lub wykonać specjalną konstrukcję rozkładającą masę na większą powierzchnię.

Wkład kominkowy powinien być zamontowany na stabilnym postumencie, wykonanym z ognioodpornego materiału.

Nie należy ustawiać kominka bezpośrednio na podłodze!

Należy pamiętać, aby w odległości 1 m od kominka nie znajdowały się żadne przedmioty wykonane z materiałów łatwopalnych (np. meble, zasłony itp.).

Nie ponosimy odpowiedzialności za instalacje niezgodne z polskimi normami lub nieodpowiadające zaleceniom zawartym w niniejszym opisie lub też za instalacje, w których zostały użyte dodatkowe nieodpowiednie materiały. Wkład kominkowy montuje się poprzez zabudowanie konstrukcji murowanej.

Używanie wkładu bez zabudowy może spowodować uszkodzenie elementów żeliwnych.

ZALECENIA DOTYCZĄCE OBUDOWY I INSTALACJI PALENISKA

Elementy prefabrykowane powinny być łączone między sobą za pomocą kleju modelarskiego i sizalu.
Filary boczne, belka oraz okap kominka powinny być związane z murem, na którym oparty jest kominek.
Obudowa powinna być wykonana z materiałów niepalnych.
Jeżeli belka jest drewniana, powinna być chroniona wieńcem betonowym oraz izolacją z wełny mineralnej z folią aluminiową. Powinna być zachowana przestrzeń pomiędzy paleniskiem a elementami chroniącymi belkę. Belki kamienne obowiązkowo muszą być zabezpieczone tzw. odciągiem przymocowanym do belki i do muru.
Do konstrukcji okapu zalecane jest stosowanie płyt żaroodpornych zbrojonych włóknem szklanym o grubości min. 20 mm.
Wnętrze okapu zaleca się wyłożyć wełną mineralną z powłoką aluminiową skierowaną do wewnątrz kominka.
W odległości min. 30 cm od sufitu nalezy wykonać tzw. deflektor poziomy, który skieruje ciepło emitowane przez palenisko do kratek znajdujących się poniżej tegoż deflektora.
Kratki wentylacyjne powinny mieć powierzchnię min. 400 cm² i znajdować się co najmniej 30 cm od sufitu. Kratki powietrzne powinny być tak skonstruowane, aby nie mogły się zapchać.
Obudowa powinna być wykonana w taki sposób, aby była możliwość wyczyszczenia kominka jak również łącznika (przewodu łączącego kominek z kominem).
Należy pamiętać aby kolanko łącznika miało wyczystkę.
Do wnętrza obudowy w jej dolnej części należy doprowadzić powietrze z pomieszczenia żeby zachować wymianę ciepła np. przez niszę na drewno w podstawie kominka lub przez zainstalowanie kratek wentylacyjnych w dolnych partiach filarów bocznych.
Zapewnienie wymiany powietrza w obudowie paleniska jest obowiązkowe.
Obudowa powinna być maksymalnie duża, żeby nie akumulować zbyt dużo ciepła w okapie.

Doprowadzenie powietrza z zewnątrz

Jeżeli dopływ powietrza do mieszkania jest niewystarczający np. w mieszkaniach wyposażonych w wentylację mechaniczną należy wykonać dodatkowe doprowadzenie świeżego powietrza do kominka z zewnątrz bądź z piwnicy, jeśli nie jest w zimie ogrzewana. Przekrój dopływu powietrza powinien stanowić co najmniej ¼ powierzchni kanału dymnego. Podłączenie do kanału dymnego powinno być obowiązkowo wykonane z rury o średnicy 180 mm lub 200 mm w zależności od typu wkładu. Rura na wkładzie powinna być uszczelniona za pomocą specjalnej pasty żaroodpornej, bądź za pomocą kleju modelarskiego odpornego na wysokie temperatury. Pochylenie przyłącza nie może przekraczać 45° żeby nie akumulować w rurze sadzy, powinno być wykonane w sposób umożliwiający czyszczenie komina. Ze względu na bardzo dużą moc grzewczą przenikającą przez szybę witroceramiczną zalecane jest oddalenie przedmiotów mogących się zniszczyć pod wpływem temperatury np.: meble, boazeria, obrazy itp.